dziećmi, w grę wchodziły też odpowiednio większe pieniądze.

korytarza: krzyki, przekleństwa, jęki, odgłosy jakiejś przepychanki.
z drugiej - czuła ulgę, że nie musiała polegać wyłącznie na własnej
w drugiej, wyszła z pokoju.
broń do uda i sprawdził, jak pistolet wychodzi z kabury. Zadowolony,
- Wracajmy pod knajpę - odparła. Stało tam sporo samochodów,
kamień. Był on teraz zapewne ostatnią osobą, którą Lola miałaby
otwierając drzwi samochodu.
błąd. A tym razem nie udało się już wyjść z opresji bez najmniejszego
że wszystko jest w porządku. Tak właśnie było: wszystko bez zarzutu.
który zrodził się w jego pokręconym mózgu, Diaz nie chciał, by Milla
- To wszystko?! - krzyknęła. Czuła, że za chwilę wybuchnie:
potrafiła mobilizować ludzi do działania. Dzięki swej obecności w
Czuję się pewniej, mając je przy sobie.
udawała, iż się nie boi. Miał najzimniejsze, najbardziej puste oczy,

- Sąsiadka mamy stwierdziła, że tamten facet był wysoki, dobrze ubrany
by zwabić zakłócających spokój turystów.
– To nie jego sprawa.
– Usłyszałem strzały. Potem włączono syrenę i wszyscy rzucili się do ucieczki.
Teraz masz przed sobą prawdziwego mężczyznę i ja nigdzie nie odejdę.
- Staram się być szczera.
jest w ekskluzywnym małym sklepie na Old Bond Street. Każdego
Ale przy drzwiach postanowiła zadać jeszcze jedno pytanie.
zrobić?
Kimberly zdmuchiwała parę znad filiżanki.
razem próbował to ukryć.
- Mówię sobie, że to nie była wina mamy ani Mandy, ani nawet taty -
świeżo i apetycznie – uroki wiejskiej kuchni – a dobrze wysmażony stek pływał w gęstym
go nie napisałeś!
W ostatnich dniach telefonował do niej. Zostawiał uprzejme wiadomoś¬